O Mαρκοβάλντο σε μια φανταστική ιστορία με τη γραφίδα των μαθητών...

Ξαφνικά, ο Μαρκοβάλντο άκουσε ένα υπέροχο κελάιδισμα,ο ήχος αντηχούσε τόσο όμορφα στο αφτί του, που ήθελε να δει επειγόντως από πού προερχόταν. Ο ήχος τον οδήγησε σε ένα μικρό και γαλήνιο ξέφωτο, που οι ηλιαχτίδες του ήλιου  φώτιζαν την απέραντη ομορφιά του. Εκεί υπήρχε μια μικρή ιτιά και ένα ποτάμι κυλούσε δίπλα της. Παντού δέντρα και φωλιές πουλιών!! Το ποτάμι ήταν τόσο καθαρό που μπορούσες να δεις τον πάτο του. Ήταν αυτός ο τόπος για τον Μαρκοβάλντο μια όαση. Ξαφνικά, έβγαλε από την τσάντα του την πετονιά και το καλάμι του ψαρέματος. Για όλη την εβδομάδα πριν πάει στη δουλειά ψάρευε στο αγαπημένο του ξέφωτο. Πήγαινε κάθε μέρα στο συγκεκριμένο μέρος. Ξαφνικά, ένα Σάββατο, που πήγε να ψαρέψει, παρατήρησε μια ταμπέλα που έλεγε "προσεχώς ανέγερση χημικού εργοστασίου". Εκείνη την ώρα ένιωσε θλίψη αλλά και οργή. Έπρεπε κάτι να κάνει, προκειμένου να σώσει τον μικρό επίγειο παράδεισό του. Μια διαμαρτυρία, που θα έκανε μόνος του, δε θα ωφελούσε σε τίποτα, σκέφτηκε. Μια ιδέα του ήλθε σαν κεραυνός!! Έπρεπε οπωσδήποτε να πείσει τους κατοίκους της πόλης να κινητοποιηθούν, προκειμένου να σώσουν αυτό το μέρος, που αποτελούσε ένα φυσικό βιότοπο για την πόλη τους. Χωρίς να χάσει, λοιπόν, καιρό πήρε το δρόμο του γυρισμού. Κάλεσε όλους τους πολίτες της πόλης μέσω ενός μεγαφώνου σε κινητοποιήσεις. Τελικά, τα κατάφερε. Οι πολίτες κινητοποιήθηκαν και όλοι μαζί ενωμένοι κατάφεραν να σώσουν το μικρό επίγειο παράδεισο!!!

ΜΑΡΙΑ Χ. ΤΜΗΜΑ Α5