"Το γαλάζιο πουλί"  ξαναέρχεται στη Χαλκίδα. Την παράσταση παρακολούθησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ονειροπαγίδας την Πέμπτη, 15 Μαρτίου...

Το Θέατρο Χαλκίδας  φέτος μόνο για μία εβδομάδα παρουσίασε για δεύτερη συνεχή χρονιά το θεατρικό αριστούργημα του βραβευμένου με Νόμπελ Bέλγου συγγραφέα Μ. Μέτερλιγκ "το γαλάζιο πουλί".

Την περσινή χρονιά πραγματοποιήθηκαν 17 παραστάσεις στο θέατρο Παπαδημητρίου και το παρακολούθησαν 2.458 παιδιά και μεγάλοι.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του θεάτρου:
΄΄Στη σημερινή εποχή που μοιάζει να χάνει τις αξίες της αυτό το θεατρικό έργο γίνεται πιο σημαντικό και τα μηνύματά του μας ξεπερνούν.
Αυτές τις δύσκολες ώρες η ελπίδα πως υπάρχει το καλό και είναι μέσα μας και δίπλα μας στα μικρά και ίσως μέχρι τώρα ασήμαντα, έρχεται η στιγμή που δυο παιδιά με την αθωότητα και την περιέργειά τους ανακαλύπτουν την αγάπη, την ομορφιά, την αλληλεγγύη μέσα από το κυνήγι ενός γαλάζιου πουλιού, αυτού που χαρίζει την ευτυχία.
Τελικά, πού μπορεί να βρίσκεται αυτή αν όχι μέσα μας….
Ας αφήσουμε τα παιδιά να μας ταξιδέψουν στο δικό τους μοναδικό κόσμο και ίσως αύριο να είμαστε καλύτερα.΄΄

Τα παιδιά αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στο θέατρο Παπαδημητρίου

Αυτό που με εντυπωσίασε πιο πολύ από το θεατρικό έργο "Το γαλάζιο πουλί" ήταν τα σκηνικά. Ήταν πολύ όμορφα και φανταστικά. Ακόμα και οι ηθοποιοί  με εντυπωσίασαν πολύ. Μετά το τέλος του θεατρικού έργου πήγαμε να μιλήσουμε στους ηθοποιούς και μου φάνηκαν πολύ χαρούμενοι και φιλικοί μαζί μας.

Εβελίνα Τ. Α5

Η παράσταση που παρακολουθήσαμε ήταν θαυμάσια. Όλοι οι ηθοποιοί έπαιζαν πολύ καλά το ρόλο τους. "Το γαλάζιο πουλί" συμβολίζει την ευτυχία. Η σκηνή, που μου άρεσε περισσότερο, ήταν αυτή με τα δύο παιδιά που αγνάντευαν έξω από το παράθυρο. Μετά που γνωρίσαμε τους ηθοποιούς από κοντά είδαμε ήταν πολύ καλοί.

Ιωάννα Τ. Α5

Τα παιδιά αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στο θέατρο Παπαδημητρίου

Στο θεατρικό έργο με εντυπωσίασε η πλοκή του έργου αλλά και ηθοποιοί. Όλα ήταν πανέμορφα και φανταστικά, τα κουστούμια, ο φωτισμός και τα σκηνικά όλα ήταν τέλεια. Γενικά, όλη η ιστορία μου άρεσε πολύ και διασκέδασα, κοιτώντας το θεατρικό έργο.

Μπιάνκα Τ.  Α5

Η παράσταση ήταν πολύ ωραία. Ήταν δυο παιδιά που έβλεπαν ένα όνειρο.Είδαν νεράιδες που τους οδήγησαν στο παρελθόν και είδαν πρόσωπα, όπως τον παππού και τη γιαγιά τους. Αλλά όλα ήταν ένα όνειρο...
Νίκος Σ. Α5

Τα παιδιά αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στο θέατρο Παπαδημητρίου

Σήμερα με την τάξη μου πήγαμε στο θέατρο Παπαδημητρίου, όπου πραγματοποιήθηκε η θεατρική παράσταση "Το γαλάζιο πουλί". Αυτό, που με εντυπωσίασε, ήταν τα σκηνικά που άλλαζαν πολύ συχνά. Επίσης, μου άρεσε που σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί ήταν νέοι. Το αγαπημένο σημείο μου σημείο ήταν οι δυο πρωταγωνιστές πήγαν  στο Βασίλειο της μητέρας Νύχτας που ξεκλείδωναν τις πόρτες, οι οποίες είχαν μέσα τους φαντάσματα, αθένειες, πολέμους κ.ά.
Σταυριανή Τ. Α5

Η παράσταση σήμερα ήταν πολύ ωραία, αφού ήταν μυστήρια αλλά και ενδιαφέρουσα. Οι ηθοποιοί έπαιζαν αρκετά καλά. Το αγαπημένο μου σημείο στην παράσταση ήταν όταν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας άνοιγε τις μυστήριες πόρτες στο βασίλειο της νύχτας και πήρε το γαλάζιο πουλί, το οποίο ήταν η ευτυχία της ζωής.
Λουκία Τ. Α5

Τα παιδιά αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στο θέατρο Παπαδημητρίου

Σήμερα είδαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα θεατρική παράσταση. Πιο πολύ μου έκαναν εντύπωση οι εξής χαρακτήρες: η γάτα και ο σκύλος, που τσακώνονταν συνεχώς. Η βασίλισσα της νύχτας ήταν υπέροχη και επιβλητική με το μπλε σκούρο πέπλο της. Ωραίο ήταν επίσης και το δωμάτιο με όλες τις συμφορές. Το μήνυμα της ιστορίας ήταν το εξής: καμιά φορά μπορεί να βλέπουμε τα πράγματα, δηλαδή τη ζωή έτσι όπως θέλουμε εμείς και όχι έτσι όπως πραγματικά είναι.

Γιώργος Φ. Α5

Σήμερα 15 Μαρτίου πραγματοποιήσαμε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο θέατρο Παπαδημητρίου με τη λογοτεχνική ομάδα του γυμνασίου μας. Παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση "το γαλάζιο πουλί". Ήταν μια πολύ ωραία και καλά οργανωμένη παράσταση. Το γαλάζιο πουλί συμβόλιζε το ιδανικό της ευτυχίας.

Ειρήνη Χ. Α5

Tα παιδιά αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στο θέατρο Παπαδημητρίου

Η θεατρική παράσταση "Το γαλάζιο πουλί" ήταν ξεχωριστή. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν τα σκηνικά. Παρά τη νεαρή τους ηλικία, οι πρωταγωνιστές εκτέλεσαν σωστά τους ρόλους τους. Η υπόθεση σε κάποια σημεία ήταν άλλοτε διασκεδαστική, αλλότε με δράση και σε μερικά μόνο σημεία βαρετή. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα μετράει και ήταν υπέροχο!!

Αχιλλέας Τ. Α5

Μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι άλλαζαν συνέχεια οι σκηνές και τα σκηνικά, κάνοντας έτσι το θεατή να φαντάζεται και να καταλαβαίνει πιο καλά το έργο. Η μουσική μού προξενούσε μια αίσθηση ηρεμίας και χαλαρότητας, με αποτέλεσμα να οδηγηθώ στην καρδιά του έργου. Επίσης, μου έκανε εντύπωση ο χιουμοριστικός αλλά και ταυτόχρονα ο σοβαρός ρόλος των ηθοποιών. Μου άρεσε  επίσης το ότι η παράσταση είχε ένα διδακτικό μήνυμα που περνούσε στους θεατές...
Μαρία Χ. Α5

Αδιάψευστες μαρτυρίες παιδιών...

Οι μαθητές και οι μαθήτριες αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης

Ήταν Μάρτιος, ημέρα Πέμπτη. Είχαμε αρχίσει να συγκεντρωνόμαστε στο σχολείο από νωρίς. Τα περισσότερα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα αλλά όπως εγώ κατενθουσιασμένος. Η εκδρομή αυτή ήταν μια ανταμοιβή για τη συμμετοχή και την προσπάθεια που είχαμε καταβάλλει στο πρόγραμμα δημιουργικής γραφής. Η εκδρομή ήταν ιδέα των καθηγητριών μας, ώστε να γνωρίσουμε την ελληνική λαϊκή τέχνη. Επιτέλους φθάσαμε στο μεγάλο και εκθαμβωτικό μουσείο! Η ξενάγηση ξεκίνησε. Είδαμε πολλές ελληνικές, παραδοσιακές και λαϊκές φορεσιές. Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το χρώμα των φορεσιών, δηλαδή το πράσινο και το μωβ που έδειχναν την ηλικία της γυναίκας. Στο δεύτερο όροφο του μουσείου κυριαρχούσαν οι προθήκες με όπλα του 1821, πιστόλια, καριοφίλια, σπαθιά, μπαρουτοθήκες κ.ά. Γνωρίσαμε την τέχνη του Θεάτρου Σκιών και μελετήσαμε πρωταγωνιστές, όπως τον Καραγκιόζη, την Αγλαΐα, τον Μορφονιό κ. ά. Από πίσω μας είδαμε μια μεγάλη προθήκη που είχε φορεσιές της καθημερινότητας αλλά και του καρναβαλιού. Είδαμε στολές με αστείες μάσκες από κερί ή κατσικίσιο δέρμα. Κάτι που μου έκανε εντύπωση ήταν οι κουδούνες που είχαν οι στολές. Ευχαριστήσαμε τον ξεναγό και πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Ο ενθουσιασμός μας όχι μόνο δεν έπεσε στο κενό αλλά και ανυψώθηκε. Η εκδρομή μας δεν είχε ακόμη τελειώσει. Κάναμε όλοι μαζί  μια βόλτα στην Πλάκα και φάγαμε παγωτό. Η επιστροφή μας με το λεωφορείο ήταν απλά υπέροχη. Ελπίζω να μας ξαναδοθεί η ευκαιρία να επισκεφθούμε μέρη σαν κι αυτό, με σκοπό να μάθουμε και να ανακαλύψουμε την αδαμάντινη σημασία των παραδόσεων της πατρίδας μας!!

Αχιλλέας Τ. Α5

Αδιάψευστες μαρτυρίες παιδιών...

Οι μαθητές και οι μαθήτριες αφηγούνται τις εντυπώσεις τους από την επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης

Στις 8 Μαρτίου, ημέρα Πέμπτη το σχολείο μας είχε προγραμματίσει μια εκδρομή στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης στην Αθήνα στην περιοχή της Πλάκας. Στην εκδρομή συμμετείχαν όλοι οι μαθητές με μεγάλη χαρά, καθώς είχε προηγηθεί μια συζήτηση με την καθηγήτριά μας, η οποία μας είχε διαβεβαιώσει ότι θα ευχαριστηθούμε από όλα αυτά που θα δούμε. Μπήκαμε στο πούλμαν, ξεκινήσαμε και φθάσαμε στο χώρο του μουσείου. Το κτήριο είχε τρεις ορόφους. Πήγαμε πρώτα στον τρίτο όροφο με τις παραδοσιακές φορεσιές. Εκεί μιλήσαμε γι΄αυτές αλλά και για την τέχνη του αργαλειού. Οι στολές των Ιωαννίνων με τις φαρδιές ζώνες και τα χάλκινα κοσμήματα, οι νησιωτικές φορεσιές με τα κάτασπρα μαντίλια και τις λουλουδιστές ποδιές, οι στολές της Κρήτης επηρεασμένες από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας είναι μερικά παραδείγματα από τις ωραιότερες φορεσιές που είδαμε. Κατόπιν κατεβήκαμε στο δεύτερο όροφο, όπου εκεί υπήρχαν παντού προθήκες με χάλκινα αντικείμενα. Ο μουσειοπαιδαγωγός μας μίλησε για τα κοσμήματα και τις μπαρουταποθήκες αλλά και για τα τάματα που έκαναν οι άνθρωποι στην εκκλησία. Μετά μιλήσαμε για τις στολές που φορούσαν οι Έλληνες τις Απόκριες και μπορώ να πω ότι ήταν πολύ εντυπωσιακές. Αρκετά εντυπωσιακή ήταν η τέχνη της ξυλογλυπτικής πάνω σε οικιακά σκεύη και εργαλεία, όπως η γκλίτσα του βοσκού και οι κασέλες, που τις χρησιμοποιούσαν για την αποθήκευση της προίκας. Γνωρίσαμε την τέχνη του Θεάτρου Σκιών και μιλήσαμε για τις φιγούρες του Καραγκιόζη. Όταν ξεκινήσαμε να φύγουμε ήταν μεσημέρι. Οι καθηγήτριες που μας συνόδευαν ήταν και εκείνες χαρούμενες, που μας άρεσε η εκδρομή και είπαν πως θα προσπαθήσουν να το ξανακάνουμε.

Μαριάννα Χ. Α5

Αδιάψευστες μαρτυρίες παιδιών...

Οι μαθητές και οι μαθήτριες καταγράφουν τις εντυπώσεις τους από το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης

Ήταν μια κρύα μέρα του Φλεβάρη όταν η φιλόλογός μας μάς ανακοίνωσε ότι θα πηγαίναμε εκδρομή στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Αφορμή ήταν ένα κείμενο που διαβάσαμε στο πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής που πραγματοποιείται στο σχολείο μας. Ξεκινήσαμε και φθάσαμε στο μουσείο, που βρίσκεται στην Πλάκα. Ενδυμασίες, όπλα, εργαλεία, τάματα ήταν μερικά από τα εκθέματα του μουσείου. Θαυμάσαμε τις φιγούρες του Θεάτρου Σκιών, όπως την Αγλαΐα, τον Χατζηαβάτη, τον μπάρμπα Γιώργο κ.ά με τις οποίες διασκέδασαν γενιές Ελλήνων. Στο κεντρικό δωμάτιο του 2ου ορόφου είδαμε όπλα από την επανάσταση του 1821 που μας θύμισαν το αγωνιστικό παρελθόν των Ελλήνων και μας συγκίνησαν πολύ. Επίσης, είδαμε τάματα από ασήμι που φανερώνουν τη θρησκευτική πίστη του λαού μας. Στον τρίτο όροφο του μουσείου είδαμε παραδοσιακές ανδρικές και γυναικείες φορεσιές. Άλλες ήταν καλοκαιρινές και άλλες χειμωνιάτικες, κάποιες ήταν ανάλαφρες και άλλες βαριές, άλλες από τη νησιωτική και άλλες από την ηπειρωτική Ελλάδα. Με το τέλος της ξενάγησης νιώσαμε περήφανοι και χαρούμενοι για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας. Αυτή η εκδρομή ήταν φανταστική και δε θα την ξεχάσω ποτέ. Θά΄θελα να πάω με τους γονείς μου για να θαυμάσουν και αυτοί την ομορφιά των εκθεμάτων.

Σταυριανή Τ. Α5

 Αδιάψευστες μαρτυρίες παιδιών...

Oι μαθητές και οι μαθήτριες καταγράφουν τις εντυπώσεις τους από την επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης...

Ήταν μια καθημερινή μέρα στο σχολείο και όλοι οι μαθητές, ανακουφισμένοι από το τέλος του β΄τριμήνου έκαναν ανενόχλητοι το μάθημά τους. Από την τάξη του Α5 ξεχύνονταν οι χαρούμενες φωνές της ελευθερίας και του ενθουσιασμού, αφού λίγα λεπτά νωρίτερα η καθηγήτρια της τάξης είχε αναφέρει με το πιο γλυκό της χαμόγελο την επίσκεψη του τμήματος στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Σύμφωνα με τα λόγια της η επίσκεψη θα πραγματοποιούνταν σε ένα μήνα, αυτό δεν μας πείραζε, αλλά μας κατέλαβε τεράστιος ενθουσιασμός. Έτσι ο χρόνος κυλούσε ασταμάτητα και η μεγάλη μέρα έφθασε!! Το λεωφορείο μετά από λίγη καθυστέρηση έφθασε, οι πόρτες έκλεισαν και ξεκίνησε μια αξέχαστη διαδρομή γεμάτη τραγούδια, φωνές και κάθε μαθητής να είναι απορροφημένος σ΄ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Μετά από δύο ώρες είχαμε φθάσει στον προορισμό μας. Το μουσείο βρισκόταν σ΄ένα στενό της Πλάκας απέναντι από μια εκκλησία, της οποίας η εμφάνιση πρόδιδε τα χρόνια τα οποία ήταν κτισμένη. Οδηγηθήκαμε με τη βοήθεια του μουσειοπαιδαγωγού στον τελευταίο όροφο του μουσείου που ήταν αφιερωμένος στις ελληνικές ενδυμασίες. Στο χώρο αυτό παρουσιάζονταν καθημερινές και κυρίως νυφικές και γιορτινές ενδυμασίες από τα περισσότερα μέρη της Ελλάδας. Οι γυναικείες ήταν στολισμένες με περίτεχνα κοσμήματα και ζωηρά χρώματα, τα οποία κατασκευάζονταν από φυτικά υλικά. Αντιθέτως, οι ανδρικές ήταν στολισμένες με αυστηρά χρώματα και λιγοστά κοσμήματα, εκφράζοντας έτσι την τάξη και τη λιτότητα. Στο χώρο αυτό γίναμε για λίγο μικροί λαογράφοι. Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε στο δεύτερο όροφο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην τέχνη της αργυροχοΐας. Εκεί μπορούσε κανείς να θαυμάσει τα κοσμήματα και τα εκκλησιαστικά έργα. Όμως αυτό που κέρδιζε το θαυμασμό του επισκέπτη ήταν η συλλογή όπλων του μουσείου των αγωνιστών του 1821. Εκεί φτιάξαμε και το εκκλησιαστικό μας κειμήλιο που θα μας προστάτευε για πάντα. Στον ημιώροφο παρακολουθήσαμε το λαϊκό θέατρο σκιών, το οποίο αντιπροσωπεύει τη θεατρική τέχνη. Δυστυχώς όμως η χαρά έδωσε τη θέση της στη λύπη, αφού είχε έλθει η ώρα να φύγουμε και να αποχαιρετίσουμε τον υπέροχο αυτό χώρο της γνώσης. Σε όλη τη διαδρομή συζητάγαμε για αυτά που είδαμε και ζητάγαμε με ασταμάτητα παρακάλια προς τις συνοδούς καθηγήτριές μας να πραγματοποιήσουμε και πάλι μια παρόμοια εκδρομή!!!

Μαρία Χ., Α5