Η διασκευή της ιστορίας του εγωιστή γίγαντα του Όσκαρ Ουάιλντ

Kάθε απόγευμα γυρίζοντας τα άτακτα παιδιά έβρισκαν την ευκαιρία να περνούν την υπόλοιπη μέρα τους στον κήπο του καλόκαρδου γίγαντα. Ο γίγαντας έλειπε, πηγαίνοντας ταξίδι με την αγαπημένη του στη Disneyland. Όταν επέστρεψε, αντίκρισε με θυμό κατεστραμμένο τον κήπο του. Έπιασε αιχμάλωτα τότε τα παιδιά και τα έβαλε να δουλεύουν γι΄αυτόν. Από τότε ήλθε στον κήπο ο χειμώνας και η παγωνιά. Οι μικροί ήρωες της ιστορίας  μας ένιωθαν τόσο κουρασμένοι, που δεν μπορούσαν να σηκώσουν κεφάλι. Τους έπιανε καθημερινά κρύος ιδρώτας και όποτε έβλεπαν το γίγαντα, έσκυβαν το κεφάλι και τον προσκυνούσαν. Ώσπου κάποια στιγμή ήλθε στο σπίτι του γίγαντα η αγαπημένη του. Μόλις είδε τα παιδιά θυμήθηκε τη Disneyland και τις αμέριμνες φωνές των παιδιών που έπαιζαν εκεί. Παρακάλεσε το γίγαντα να τα συγχωρέσει για την καταστροφή που έκαναν στον κήπο του. Επιτέλους, η Άνοιξη και το Φθινόπωρο ξαναήλθαν στον κήπο. Ο γίγαντας πια άλλαξε συμπεριφορά απέναντί τους. Μάλιστα κάλεσε τα παιδιά στο γάμο του. Όλα χειροκρότησαν και μετά έπεσαν με τα μούτρα στο φαΐ. Φάγανε του σκασμού και από τότε ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Τα Tρομερά Καρπούζια 

H oμάδα Τα Τρομερά Καρπούζια παρουσιάζει το έμβλημά της... 

To όνομα της ομάδας, Tα Τρομερά Καρπούζια, όπως και η ζωγραφιά που φτιάξαμε αντιπροσωπεύουν στοιχεία της προσωπικότητάς μας. Τα καρπούζια είναι έτσι ζωγραφισμένα, ώστε να μοιάζουν με κολοκύθες σαν αυτές που χρησιμοποιούν στην Αμερική (Halloween). Αυτό περιγράφει τη χιουμοριστική μας πλευρά. Το φίδι πίσω από τη μεγάλη πέτρα ή έτσι όπως συνηθίζουμε να το λέμε «γυφτόσαυρος» είναι ένας από τους εχθρούς των καρπουζιών. Ο λύκος και το γεράκι συμβολίζουν τους φόβους των καρπουζιών για το σχολείο και τον αγώνα για τα μαθήματα. Αντίθετα, το φαναράκι συμβολίζει την ελπίδα, που κουβαλούν τα καρπούζια μαζί τους.

H διασκευή της ιστορίας του εγωιστή γίγαντα του Όσκαρ Ουάιλντ

Είναι μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα! Στο χωριό όμως επικρατεί απόλυτη σιωπή. Νεκρική σιγαλιά χωρίς ίχνος ζωής. Αντίθετα, τα παιδιά είναι προσηλωμένα μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους καθισμένα πάνω στα μαγικά μαξιλάρια τους. Στο ερημωμένο σπίτι στην άκρη του χωριού έρχεται να ζήσει ένας πελώριος γίγαντας με το όνομα Εκήβολος, που δίνει με τα αστεία του μια ευχάριστη νότα στο χωριό. Το σπίτι του μεταβάλλεται σε χώρο χαράς και διασκέδασης ενώ ο πελώριος κήπος του  διαθέτει  μαγευτικά λουλούδια και δέντρα. Τα παιδιά, στο πέρασμα του γίγαντα στο χωριό,  σταματούν τις ασχολίες τους και προσπαθούν να θαυμάσουν την κορμοστασιά του, απομακρυσμένα από τον ψηφιακό κόσμο. Από εκείνη την ημέρα όλα αλλάζουν  στη ζωή του νεκρικού χωριού. Φωνές, γέλια, τραγούδια είναι πλέον η καθημερινή ασχολία των κατοίκων του. Και το ερημωμένο σπίτι στην απέναντι όχθη της λίμνης αποκτά ζωή, αφού τα παιδιά επισκέπτονται καθημερινά τον καλόκαρδο γίγαντα για να διασκεδάσουν, παίζοντας και τραγουδώντας. Όλα μαζί βάλθηκαν να τραγουδάνε με όλη τους τη δύναμη:
Τον Εκήβολο αγαπάμε.
Με χαρά μαζί του τραγουδάμε.
Εκήβολε εμπρός!
Είσαι ο οδηγός μας ο λαμπρός!!
Σε αυτή τη χαρούμενη πλέον πολιτεία όλα κυλούν όμορφα και ήρεμα. Ώσπου ένα τρομερό γεγονός αναστατώνει τη γαλήνια ζωή των κατοίκων του χωριού. Κάποια στιγμή ο γίγαντας πήγε να επισκεφθεί το φίλο του, τον αρχιδράκο της  Ουρανούπολης, για να του δώσει ένα τσουβάλι καρότα, το πολυαγαπημένο φαγητό του δράκου. Τα παιδιά τότε βρήκαν την ευκαιρία να καταστρέψουν με τα παιχνίδια τους χωρίς να το θέλουν τον κήπο του γίγαντα. Κάποια στιγμή ο γίγαντας επέστρεψε από το ταξίδι του και αντίκρισε τον κήπο του. Φωνές, κακό, απειλές ακούστηκαν σε όλο το χωριό. Οι κάτοικοι του χωριού με καρδιοχτύπι έτρεχαν εδώ και εκεί, μήπως και γλιτώσουν απ΄τις φωνές του. Το χωριό ερήμωσε από τις παιδικές φωνές και τους κατοίκους του χωριού που δεν επέστρεψαν ποτέ. Από τότε ο γίγαντας ζούσε ολομόναχος και πέθανε σε μεγάλη ηλικία στο ερειπωμένο και απομονωμένο σπίτι του .

Oι Ευλόγησον Πέρδικες

H ομάδα Οι Γαριδούλες παρουσιάζει το έμβλημά της...

Η διασκευή της ιστορίας του εγωιστή γίγαντα του Όσκαρ Ουάιλντ

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων, η φωτιά στο τζάκι σιγόκαιγε και ο παππούς ετοιμαζότνα να μας πει την πατροπαράδοτη Χριστουγεννιάτικη ιστορία. Η ιστορία ήταν ο καλόκαρδος γίγαντας που ξεκινάει κάπως έτσι…

Κόκκινη κλωστή δεμένη

 στην ανέμη τυλιγμένη,

δωσ της κλώτσο να γυρίσει

παραμύθι να αρχινήσει.

Σε μια ονειρεμένη, που λέτε λοιπόν, πολιτεία υπήρχε ένα σχολείο στο οποίο φοιτούσαν καλά και κακά παιδιά/ Στην ιστορία μας πρωταγωνιστούν τα κακά παιδιά με τον καλόκαρδο γίγαντα.
 Η άφιξη του γίγαντα από το φίλο του, Πόνυ της Μαδαγασκάρης βρίσκει τον κήπο του κατεστραμμένο από τα κακά παιδιά. Ο γίγαντας εξοργισμένος με τις αταξίες των παιδιών γίνεται κακός μετά την καταστροφή του κήπου. Επιπλέον, έφυγαν και οι εποχές, η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο που ταυτίζονταν με την καλοσύνη του γίγαντα. Ο γίγαντας έπαψε πλέον να είναι καλός, και έγινε τόσο κακός και απάνθρωπος, που όλα τα παιδιά τρομοκρατήθηκαν.

Οι Γαριδούλες

Στη σημερινή συνάντηση στο δημιουργικό εργαστήρι γραφής οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να διασκευάσουν το παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ, Ο εγωιστής γίγαντας. Ας δούμε κάποιες από τις ιδέες των μαθητών...

Κάποτε ήταν ένας καλόκαρδος γίγαντας, που ήταν μάλιστα τόσο καλός, ώστε άφηνε όλα τα παιδιά να παίζουν στον κήπο του. Ήταν τόσο φιλόξενος, που όταν έρχονταν τα παιδιά στον κήπο του τους έδινε μια καραμέλα από το γιγαντόκοσμο. Το παράξενο της όλης ιστορίας ήταν ότι αυτή καραμέλα για τους γίγαντες ήταν ένα ηρεμιστικό χάπι. Τα παιδιά τον αγαπούσαν τόσο που δεν ήθελαν να τον αποχωρισθούν ποτέ! Δυστυχώς όμως ο γίγαντας έλειψε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου να επισκεφθεί το φίλο του τον ελέφαντα. Τα παιδιά στην αρχή στεναχωρήθηκαν αλλά μετά άρχιζαν να καταστρέφουν τον κήπο, παίζοντας κυνηγητό. Οι μέρες πέρασαν, ο γίγαντας γύρισε και είδε τον κήπο του άνω-κάτω…Ξεριζωμένα λουλούδια, πεσμένα ροδάκινα και κατεστραμμένα δέντρα.

Ο γίγαντας θύμωσε αλλά συγχώρησε τα παιδιά, γιατί τα αγαπούσε πολύ. Τελικά, συνεργάστηκε μαζί τους για να φτιάξουν τον κήπο από την αρχή.

Οι Ληστές