Σχετικά με τη μεθοδολογία του πολιτιστικού προγράμματος...

Επειδή ο συνδυασμός της θεωρίας με την πράξη της διδασκαλίας πολλές φορές φαντάζει δύσκολος και απραγματοποίητος κάθε φορά, προσπαθήσαμε μέσα από την υλοποίηση του συγκεκριμένου πολιτιστικού προγράμματος να συνδυάσουμε και τις δύο πλευρές διδασκαλίας. Πολλές φορές στην πράξη της διδασκαλίας, οι ίδιες οι θεωρίες πεθαίνουν και αρκετές φορές παραμένουν ανεφάρμοστες. Όταν όμως πρόκειται για μια δημιουργική  συνάντηση της φαντασίας με τη μυθοπλασία, στηριγμένοι στη θεωρία και όχι στη διαίσθηση, τότε οι ιδέες των παιδιών μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά και να προκύψουν εργασίες πέρα από το παραδοσιακό δασκαλοκεντρικό πρότυπο διδασκαλίας. Εμείς σαν ομάδα είμαστε και θα είμαστε πάντα ανοικτοί σε μια καλοπροαίρετη ανοικτή δημόσια κριτική, που αφορά αποκλειστικά και μόνο στη δουλειά των παιδιών, που έγινε, γίνεται με παρά πολύ κόπο και προσπάθεια καθόλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Εκ μέρους της παιδαγωγικής ομάδας

Μαρία Αργύρη

Χαλίλ Γκιμπράν Για τα παιδιά

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες
Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμή του
τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Άς χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του
Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.”

Eβδομάδα Μαθητικής Καλλιτεχνικής Έκφρασης και Δημιουργίας...

Oλοκληρώθηκε η Εβδομάδα Μαθητικής Καλλιτεχνικής Έκφρασης και Δημιουργίας, που διοργανώθηκε  στο θέατρο Παπαδημητρίου (30 Απριλίου- 2 Mαΐου). Το σχολείο παρουσίασε την προσπάθεια του πολιτιστικού προγράμματος της Ονειροπαγίδας που είχε καταβάλλει με πολύ κέφι αλλά και κόπο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Παρόλο που δεν εισέπραξε ένα θερμό χειροκρότημα στην αρχή, παρόλες τις δυσκολίες που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της παράστασης, το αυτοσχέδιο θέατρο και η έκθεση των μαθητών και μαθητριών μπροστά σε άγνωστο γι΄αυτούς κοινό φαίνεται ότι τους δυσκόλεψε. Παρόλα αυτά και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τα παιδιά προσπάθησαν να δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Οι μαθητές και οι μαθήτριες, που έλαβαν μέρος, ρωτήθηκαν την επόμενη μέρα για το πώς βίωσαν το όλο εγχείρημα.

Σας παρουσιάζουμε κάποιες μαρτυρίες, όπως τις διαμορφώνουν πάντα με γραπτό κείμενο τα παιδιά...

Η αλήθεια είναι ότι, όταν ήλθε η ώρα να βγω  στη σκηνή, ένιωσα μεγάλο άγχος, γιατί δεν ήξερα εγώ και η παρτενέρ μου, αν θα καταφέρναμε να κάνουμε το κοινό που μας παρακολουθούσε να γελάσει. Ίσως το θεατρικό σκετς να μην εξελίχθηκε έτσι όπως θα θέλαμε αλλά πιστεύω ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε. Το βίντεο πριν το θεατρικό ήταν ωραίο, γιατί έδειχνε όλες  τις δραστηριότητες του προγράμματος καθόλη τη διάρκεια της σχολικής μας χρονιάς μέσα από τη συνοδεία μουσικής. Το αγαπημένο μου κομμάτι ήταν όταν χορεύαμε τις Όρνιθες του Αριστοφάνη.
Μαρία Χ., Α5

Στο θέατρο Παπαδημητρίου περάσαμε ωραία. Είδαμε και παραστάσεις από όλα σχολεία που ήταν πολύ ωραίες. Διασκεδάσαμε επίσης με το δικό μας σχολείο που έκανε μια παρουσίαση και ένα σκετσάκι. Παρόλο που τα παιδιά αυτοσχεδίασαν στη σκηνή, έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Το αρνητικό σημείο ήταν ότι δεν ακούγονταν πολύ και είχαν απίστευτο άγχος, που φάνηκε στη σκηνή.

Μαριάννα Χ.

Στην αρχή δεν είχα καθόλου άγχος, αντιθέτως ήμουν πολύ χαρούμενη. Όταν όμως ήλθε η ώρα να παρουσιάσω τη δική μου δουλειά αγχώθηκα υπερβολικά. Στο σκετς νομίζω ότι ήμασταν πολύ καλοί αν και δε γέλασε κανείς. Αν ξαναγίνει κάτι παρόμοιο θα ήθελα να το ευχαριστηθώ, αλλά θα γίνει αυτό, αν δεν έχω άγχος.

Λουκία Τ.

Στο θέατρο Παπαδημητρίου παρακολουθήσαμε εργασίες παιδιών από διάφορα σχολεία, αγχωθήκαμε όμως με τις ατάκες μας. Το θεατρικό έργο του Γυμνασίου του Αλιβερίου μ΄άρεσε πολύ.

Μαρία Φ.

Περάσαμε πολύ ωραία! Στην αρχή ακούσαμε τη χορωδία και είδαμε παραδοσιακούς χορούς. Το σκετς μας ήταν αστείο. Είδαμε και το βίντεο με τις δραστηριότητες όλης της σχολικής χρονιάς κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Ήταν αστείο, συγκινητικό αλλά και μεγάλο σε διάρκεια. Το θεατρικό έργο από την ομάδα του Αλιβερίου ήταν εξαίσιο. Περάσαμε φανταστικά!!!

Νίκος Σ.

Η όλη παρουσίαση μπροστά στο κοινό με άγχωσε, το σκετς θα μ΄άρεσε περισσότερο, αν οι πρωταγωνιστές έλεγαν τα λόγια τους με πιο δυνατή φωνή. Μερικές από τις ατάκες λίγο με μπέρδεψαν, αλλά περισσότερο μ΄άρεσε το θεατρικό έργο του Γυμνασίου Αλιβερίου.

Μαρία Τ.

Και για να αποκατασταθεί, μετά τα σχόλια των μαθητών, πλήρως η αντικειμενική αλήθεια των πραγμάτων, το κοινό χειροκρότησε την παρουσίαση των παιδιών, μετά από την παρέμβαση εμής της ιδίας και την ενημέρωση ότι αυτό που παρακολούθησαν οι θεατές ήταν  ένα σκετς με αυτοσχεδιασμό σύμφωνα με τις τεχνικές του αυτόματου θεάτρου που είχε εφαρμοσθεί και στο πολιτιστικό πρόγραμμα και φαίνεται και από προηγούμενες αναρτήσεις στο συγκεκριμένο ιστότοπο. Αυτή η τεχνική επειδή ήταν νέα, ξένισε αρχικά το ακροατήριο, μετά όμως από την παραπάνω διευκρίνιση η προσπάθεια των παιδιών επιδοκιμάσθηκε και χειροκροτήθηκε, γιατί ήταν γι΄αυτά ένας πραγματικός άθλος. Και τα ίδια τα παιδιά, όπως φάνηκε και από τη συζήτηση που ακολούθησε την επόμενη μέρα στην τάξη, τη χάρηκαν τη συμμετοχή τους.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑΣ ΤΕΥΧΟΣ 1o

.